အဲ့ဒီညေတြမွာ.. ငရဲတျပည္လံုး သူ႕ရင္ဘတ္ထဲ ေပး၀င္ခဲ့ရတယ္..
မီးပူေတြကေတာ့. မ်က္၀န္းေတြကေန.. လွ်ံက် လို႕….
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ သူက. ေရေႏြးအိုး တစ္လံုးလိုပဲ….
ေရေအးေအး ေတြကို လာထည့္ထားခ်ိန္မွာေတာ့. သူ အဆင္ေျပပါရဲ႕..
ေနာက္ေတာ့..သူ႕ကို.. ေအာက္ကေန မီးနဲ႕ ျမိွဳက္ ၾကတယ္…
သူ ရင္ခြင္ထဲ ထည့္သိမ္းထားရတဲ့.. ေရေအးေအးေတြကလဲ ခုေတာ့ ပြက္ပြက္ဆူလို႕….
သူ႕ တစ္ကိုယ္လံုးဟာ.. ေလာင္ေနတဲ့ ထင္းတံုး လိုပဲ .. ရဲခနဲ ရဲခနဲ ေပါ့…
နာက်င္ပူေလာင္မႈကို မခံစားႏိုင္ေတာ့တဲ့ အဆံုး…
သူ .. ေအာ္ ခ် ပစ္ လိုက္ တယ္….
‘ေရေႏြး က်က္ ပီ’ ဆိုပီး… သူ႕ကို မီးေပၚက ဆြဲထုတ္..
သူ႕ ရင္ခြင္ထဲက ေရပူပူေတြကို.. ျပန္ယူသြားၾကတယ္…
ေနာက္ေတာ့လဲ… က်န္ခဲ့တဲ့. အပူေငြ႕ေတြနဲ႕ပဲ .. သူ႕ ရင္ခြင္ကို သူ ႏွစ္သိမ့္…
‘ ၾကာေတာ့လဲ. ခံႏိုင္လာမွာ ေပါ့ ကြာ ’ တဲ့…..
No comments:
Post a Comment