သုရာ (ေခၚ) အရက္

၀ါဒိကၡရာ (ေခၚ) ၀ီစကီ ႏွင့္ ဇာဏိယာ (ေခၚ) ရမ္ တို႔ကို အလြန္႔အၾကြံ ေသာက္သံုးပါက အရက္နာက်ေသာ ဒဏ္ကို ခံစားရမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သုရာေမရယကံ (ေခၚ) အရက္ ေသစာ မူးယစ္ေသာက္စား က်ဴးလြန္ေသာကံကို ေဖာက္ျပန္ေနက်ျဖစ္ေသာ မဇၨပ (ေခၚ) အရက္သမားမ်ားက ထိုအရက္နာက်ေသာ ဒဏ္ကို မမႈေတာ့ေပ။ အရက္ေသာက္ေသာ သူမ်ားထဲတြင္ ပုဏၰသိေရာမတၲက (ေခၚ) ထိပ္ေျပာင္၍ ဥဂၢနာသိက (ေခၚ) ႏွာေခါင္းၾကီးေသာ ၀ုဒၶါ၀ိဟာ၀ိတ (ေခၚ) လူပ်ိဳၾကီးမ်ားလဲ ပါ၀င္သည္။ ၎တို႔သည္ ဗာလဘာ၀ေတာဒါသ (ေခၚ) ငယ္ခ်စ္ ေၾကာင့္ ေပမႆု (ေခၚ) မ်က္ရည္မ်ား က်ကာ အသည္းကြဲဒဏ္ကို မခံႏိုင္သျဖင့္ သုရာ (ေခၚ) အရက္ေသစာ ကို ေသာက္ေလ့႐ွိသည္ ဟုဆို၏။ သို႔ေသာ္ ေမ့ကား မေမ့ႏိုင္ေခ်။ မကၡိတာ (ေခၚ) ယင္ေကာင္သည္ ဂုတၱဓရ (ေခၚ) စံုေထာက္တို႔၏ ကိုင္စြဲေနက် ျဖစ္ေသာ ပရိကၠာမ (ေခၚ) ေျခာက္လံုးျပဴး ျဖင့္ ပစ္လွ်င္ ပင္ မထိ။ ထိုေျခာက္လံုးျပဴးသည္ အရက္မေသာက္။ ယင္ေကာင္သည္လည္း မူးယစ္ မေန။ အႏၷပါေနသု (ေခၚ) ထမင္းအေဖ်ာ္ေကာင္း စားေသာက္ေသာ အခါ၌ ပိယံ (ေခၚ) ခ်စ္ေသာသူကို ဣစၦႏၱိ (ေခၚ) အလို႐ွိၾကကုန္၏။ မူးယစ္ ေနခ်ိန္တြင္ ေျပာသည့္ လြမ္းတယ္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ ဘာကြာသနည္း။ ထိုခဏ၌ ကာမိနီ (ေခၚ) ခ်စ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ မိန္းကေလး ကို သတိတရ အလို႐ွိေနျပီလား။ ေလာက၌ ဥာဏ္ႏွင့္ယွဥ္၍ လြမ္းေဆြးျခင္းသည္ အဆိုးဆံုးျဖစ္သည္။ မူးယစ္ေနခ်ိန္၌ ဆင္ျခင္ ဥာဏ္ နည္းပါး၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အရက္တစ္ခြက္သည္ အနည္းဆံုး လြမ္းသည့္ဒဏ္ကိုေတာ့ အဆိုးဆံုး မျဖစ္ေစႏိုင္ေပ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘာမွမျဖစ္နဲ႔ဟု ေ႐ွးလူၾကီးမ်ားက ဆံုးမဖူးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘာမွ မျဖစ္။ ဘာမွ မ႐ွိ။ ထိုအခါ ကမာၻၾကီးသည္ တစ္ေကာင္တည္း ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြား၏။ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္ေနေသာ ကမာၻၾကီးကို ဘယ္သူက အရက္သြားတိုက္လိုက္သည္မသိ။ လူမွန္းသူမွန္း မသိ မူးေနတာ ခုခ်ိန္ထိပင္။ ဆက္၍ဆက္၍ သူ႔အေပါင္းအေဖာ္မ်ား ျဖစ္ေသာ ျဂိဳလ္ကိုးလံုး၊ ၾကယ္မ်ား၊ လမ်ား ကလည္း အားက်ျပီး သုရာ (ေခၚ) အရက္ကို လုိက္ေသာက္ကုန္ၾက၏။ အားလံုးမူးကုန္ကာ ခ်ာခ်ာလည္ သြားၾကသည္။ ဘာမွန္းညာမွန္းမသိေသာ လူမ်ားက ႐ူပေဗဒ ပညာ႐ွင္ ဟု သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ နာမ္စားသံုးကာ ထိုအျခင္းအရာမ်ား လည္ေနရျခင္း အေၾကာင္းကို စံုစမ္း ေဖာ္ထုတ္ၾကကုန္၏။ ႐ွာမေတြ႔ ေသာအခါ စိတ္ညစ္ညစ္ ႏွင့္ သုရာ (ေခၚ) အရက္ ကို ေသာက္ၾကျပန္ေလသည္။ ထိုမွတဆင့္ ေသာက္စား မူးယစ္ခဲ့ၾကရာ ကမာၻေျမၾကီး ၏ အဆင္တန္ဆာ ျဖစ္ေသာ လူသားအားလံုးတို႔သည္ သုရာ (ေခၚ) အရက္ကို ၾကိဳက္မွန္းမသိ ၾကိဳက္လာၾကေတာ့သည္။ တစ္ခ်ိဳ႔ အရက္သမား မ်ားသည္ အရက္ေသာက္ျပီး ပါဏာတိပါတာကံ (ေခၚ) သူတပါးအသက္ သတ္ျခင္း ကံကို က်ဴးလြန္ၾက၏။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ကာေမသုကံ (ေခၚ) သူတပါး သားမယား အားျပစ္မွား ျခင္းကံကို က်ဴးလြန္ၾက၏။ တစ္ခ်ိဳ႔ကလည္း အကုန္လံုး က်ဴးလြန္ၾက၏။ ၾကာသပေတးေန႕ဖြားျဖစ္ေသာ ကႆပ ဘုရား႐ွင္ လက္ထက္ေတာ္၌ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ရခဲ့ ေသာ .ေသာၾကာေန႔ဖြား ေဂါတမ ဘုရား႐ွင္သည္ ဘုရားအျဖစ္သို႔ မေရာက္႐ွိခင္ ကာလ သုရာ (ေခၚ) အရက္ ကို လယ္လုပ္သား ဘ၀၌ ေသာက္စားခဲ့ဖူးေသာ္လည္း မုသာ၀ါဒ ကံ (ေခၚ) လိမ္ညာ ေျပာဆို ျခင္းကံကို တစ္ခါမွ်ပင္ က်ဴးလြန္ခဲ့ျခင္းမ႐ွိဟု တရားစာအုပ္မ်ား၌ ေတြ႔ရသည္။ ေသခ်ာတာက ေတာ့ ကဗ်ာဆရာမ်ား အရက္ေသာက္လွ်င္ အရက္သမားဟု မေခၚ။ ယမကာ လုလင္ဟုသာ ေခၚသည္။ ဤသည္မွာ အမၼတသာဂရေဘသဇၨ က်မ္းၾကီးအလို အရသာ ျဖစ္ေတာ့သည္။